خداباوری؛ رمز موفقیت امام خمینی | شرط بقای انقلاب زنده بودن یاد امام است

به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری رسا، آیت الله محمدجواد فاضل لنکرانی رییس مرکز فقهی ائمه اطهار (ع) در دیدار یادگاران دفاع مقدس که در دفتر حضرت آیت الله فاضل لنکرانی برگزار شد به تبیین ابعاد مختلف شخصیتی امام خمینی (ره) پرداخت.

متن سخنان وی به این شرح است:

امام(قدس سره) دین باور بود، به قرآن کریم و ولایت ائمه معصومین(عليهم السلام) باور داشت، یعنی آنچه را که در قرآن می‌دید و می‌خواند و آنچه را که در روایات ائمه معصومین(عليهم السلام) ملاحظه می‌کرد با اعماق جانش پذیرفته و عمل می‌نمود.

این مطلب شواهد فراواني دارد؛ از کوچک‌ترین مسائل زندگی شخصی امام در خلوت‌هایش گرفته تا وسیع‌ترین مسائل اجتماعی و جهانی. در ملاحظه زندگی خصوصی امام قبل از همه چیز و فوق همه چیز خداباوری امام مطرح است.

در بین فقها این مسئله اختلافی است که آیا مرد می‌تواند در خلوت از لباس و کفش و وسائل مختص به زن استفاده کند؟ چون در مرآي و منظر عنوان لباس شهرت پیدا می‌کند و آن را جایز نمی‌دانند، منتهی در خلوت آیا مرد یا زن می‌توانند لباس زنانه یا مردانه را بپوشند؟ امام با اینکه شاید از جهت فتوای فقهی‌اش این را حرام نداند اما در مقام عمل این مقدار احتیاط می‌کرد که در خانه از دمپایی زنانه برای رفتن از جایی به جای دیگر استفاده نمی‌کرد.

مرحوم والد ما(رضوان الله علیه) نقل می‌کردند یک وقتی شهید حاج آقا مصطفی(قدس سره) به من ‌گفت راجع به یک طلبه‌ای به امام گفتم که این شخص نیازمند است و یک پولی به او بدهید، دو سه بار این را گفتم، اما امام جوابی ندادند، با اینکه امام به مرحوم حاج آقا مصطفی خیلی اعتماد داشت، برای مرتبه چهارم امام فرمود مصطفی برای من نیاز این طلبه احراز نشده، خودت اهل نظر هستی پول بیت المال در این گنجه است کلیدش را بگیر، به مقداری که مصلحت می‌دانی به او بده ولی قیامتش با خودت!

در همه شئون زندگی همین گونه بود، اگر بخواهند زندگی شخصی امام را بنویسند کتاب‌ها خواهد شد چه رسد به مسائل سیاسی، اجتماعی و مسائل کلان اسلام. در مسائل مربوط به اسلام هیچ چیز را بر مصلحت اسلام مقدم نمی‌کرد.

باوری که از خدا داشت، آن باوری نبود که فقط آدم را زاهد می‌کند، در طول تاریخ بزرگانی داشتیم که عمری را با زهد و تقوا، در خوراک، لباس و معاشرت‌شان سپری کردند ولی یک قدم برای اسلام برنداشتند، البته این خداباوری هم بد نیست و در حد خودش یک ارزش است ولی در مقابل آن خداباوری که قرآن و اسلام، پیامبر و ائمه می‌گوید، بسیار ناچیز است.

خداباوری امام نسبت به اصل اسلام بر مبنای این آیه قرآن است «وَ مَنْ يَبْتَغِ غَيْرَ الْإِسْلامِ ديناً فَلَنْ يُقْبَلَ مِنْه»، بر این اساس برای اسلام و اینکه غیر از اسلام نباید چیز دیگری مطرح باشد، خیلی ارزش قائل بود. مستوای فهم امام از اسلام با سطح فهم فقهای دیگر تفاوت زیادی دارد. امام اسلام را در این حد و درجه اعلی فهمیده بود که فرمود اسلام یعنی حکومت. شاید اولین فقیه در طول تاریخ فقهاست که در کتاب‌های علمی‌اش به این حقیقت رسیده که اسلام یعنی حکومت، خدا از ما چه می‌خواهد؟ خدا چه کسی را مسلمان می‌داند؟ کسی را مسلمان می‌داند که ولایت خدا را قبول داشته باشد، «اللهُ وَلِيُّ الَّذينَ آمَنُوا» «بَلِ اللهُ مَوْلاكُمْ».

قبل از انقلاب بسیاری از آیات قرآن بی‌مصداق شده بود، می‌گفتیم این مربوط به یک زمانی در صدر اسلام بوده و شاید هم در زمان ظهور حضرت حجت(عجل الله تعالي فرجه الشريف) نمود و عینیت پیدا کند، ولی امام به برکت انقلاب این آیات را در زمان ما مصداق‌‌دار کرد. خود شما اهل دفاع مقدس بودید، آن تحولاتی که در دوران جنگ برای مردم و جوانان ما واقع شد آن خداباوری‌ها، ایثارگری‌ها و شهادت طلبی‌ها همه به برکت حکومت اسلام شد، وقتی اسلام حقیقتاً حکومت پیدا کند جامعه خداباور می‌شود.

قبل از انقلاب اسلام را به چه معنا می‌کردیم؟ به نماز و روزه و حج و زکات، و قسم پنجمش که ولایت باشد.

این روایتی که از ائمه ما رسیده «بنی الاسلام علی خمس؛ الصلاة و الزکاة و الحج و الجهاد و الولایة»، ما این ولایت را قبلاً معنا می‌کردیم به صرف اعتقاد به امامت امیرالمؤمنین، اما امام آمد معنای صحیح این روایت را مطرح کرد و فرمود ولایت یعنی حکومت، غدیر یعنی حکومت و برای آن تفسیر دقیقی ذکر کرد.

اگر امام خداباور نبود به این دقایق نمی‌رسید، اگر امام با همه وجودش در خلوت و جلوت خداباور نبود هرگز به این مفاهیم عالیه دین نمی‌رسید.

امروز این اقتدار نظام جمهوری اسلامی را چه کسی ایجاد کرده است؟ چه کسی آن اولین مشت محکم را به دهان آمریکا کوبید؟ چه کسی این باور را در ذهن مردم به وجود آورد که ولیّ آنان فقط خدا و رسول خدا و ائمه معصومین(علیهم السلام) است و نباید کفار، یهود و نصارا را اولیاء خود قرار دهند؟ اینها ناشی از خداباوری امام و ناشی از این بود که قرآن در عمق جان امام قرار گرفته بود.

از مسائل مهمی که در این ایام پایانی ماه رمضان باید از خدا بخواهیم همین است که خدا آیات قرآنش را در عمق جان ما قرار بدهد، در مورد امام با آن همه عظمت هنوز نمی‌شود گفت همه آیات قرآن در عمق جانش قرار گرفته بود! چون قرآن وسیع‌تر از ظرفیت بشر است.

هنگامی که خداوند متعال به پیامبر می‌فرماید وقتی آیه‌ای بر تو نازل می‌کنم بگو علم مرا زیاد کن «قل رب زدنی علماً»، یعنی یک آیه اینقدر حرف و مطلب دارد که توی رسول ما همه آن را نمی‌دانی و باید دعا کنی که علم تو را اضافه کنم! لذا باید دعای ما هم این باشد.

باید آیات قرآن را باور کنیم، امام به این آیه باور داشت که «يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا إِنْ تُطيعُوا الَّذينَ كَفَرُوا يَرُدُّوكُمْ عَلى‏ أَعْقابِكُمْ فَتَنْقَلِبُوا خاسِرينَ»؛ ای کسانی که ایمان آوردید اگر از کفار اطاعت کنید شما را به عقب برمی‌گردانند.

همین مطلبی که رهبری معظم انقلاب که یکی از خصوصیات ایشان هم قرآنی بودنشان است، مکرر می‌فرمایند. قرآن می‌گوید کفار پیشرفت مسلمانان را بر نمی‌تابند، لذا قانع نیستند به اینکه تو دست از انرژی هسته‌ای و موشک‌هایت برداری و بعد بگوید خیلی خوب حالا که دست برداشتی به راحتی زندگی کن، خیر، آنها می‌خواهند ما را به قبل از انقلاب و به غیر اسلام ناب برگردانند.

خدا هم می‌فرماید حواس‌تان جمع باشد که ضرر نکنید، محکم بایستید و مقاومت کنید «بَلِ اللهُ مَوْلاكُمْ وَ هُوَ خَيْرُ النَّاصِرين»، ولی خود را خداوند قرار بدهید که بهترین نصرت کننده اوست و در آیات بعد می‌فرماید که از راه‌های نصرت ما این است که رعب و وحشت را در دل‌های کافرین قرار می‌دهیم که بحمدالله امروز این رعب در دل آمریکا و اسرائیل جنایتکار از ملت مؤمن و فداکار ایران هست.

باید در این ایام سالگرد ارتحال امام(رضوان الله تعالی علیه)، ایشان را بیشتر بشناسیم، شرط بقای انقلاب که از سفارش‌های رهبری معظم انقلاب هم هست زنده بودن یاد امام و افکار آن رهبر خداباور است. فرزندان جبهه و جنگ و بچه‌های دفاع مقدس در صف اول این مسئولیت هستند که امام را درست بشناسند و به جامعه بشری معرفی کنند، ان شاء الله.